Horizontale instromer

Ferdi van der Pluym (35)
Medisch technicus bij Radboudumc Nijmegen

‘Voorheen werkte ik bij Defensie, waar ik in de luchtmacht in korte tijd carrière heb gemaakt. Als leidinggevende ben je daar minder met de praktijk bezig en dat wilde ik eigenlijk wel. Daarnaast was ook de uitzending zwaar in combinatie met het thuisfront, met mijn gezin. Ik ben dus op zoek gegaan naar een prettige werkgever met goede arbo-omstandigheden waar ik ook met techniek bezig kon zijn.

Bij het Radboud klikte het meteen goed. Ik voldeed niet aan alle eisen – ik heb mts Elektronica gedaan – maar ben toch aangenomen en het ziekenhuis heeft mijn bijscholing voor zijn rekening genomen. MT-A heb ik al op zak en ik ben bijna klaar met B.

Opleidingen

Ik ben nu veel met echo’s en monitoring bezig en het ziekenhuis faciliteert die opleiding. Er is ruimte voor eigen inzicht en initiatief, ik wil doorgroeien en het ziekenhuis is als een leerbedrijf. Zo volg ik ook cursussen en trainingen bij leveranciers en bij de VZI. Met alleen MT-A onderhoud je infuuspompen en thermometers en dat is ook prima, maar ik wil meer, ik wil het ziekenhuis in.

Bij het Radboud klikte het meteen goed

Er zijn veel mensen die nu ict studeren en ook HBO is populair, maar er is echt veel behoefte aan elektrotechniek en praktijkkennis. Bij defensie heb ik mijn achtergrond in de elektronica gecombineerd met ict. Bij de satellietcommunicatie, waar ik mij mee bezighield, komt namelijk een combinatie kijken elektronica, ict en tech. In het ziekenhuis merk ik dat ICT en MT nogal gescheiden zijn, andere bloedgroepen. Mensen werken natuurlijk wel samen, maar er is toch een scheiding. Bij Defensie waren techniek en ict echt één ding en was er veel onderlinge bestuiving, dan leer je makkelijk onderling van elkaar.

Vrijheid en verantwoordelijkheid

Mijn functie hier is breed en ik houd me ook bezig met inkoop en heb dus ook goed contact met de zorgafdeling. Ik werk eigenlijk als een soort zzp’er: ik krijg veel vrijheid en vertrouwen en voel ook een grote verantwoordelijkheid. Het moet gewoon goed geregeld zijn. Ik heb een hoop dingen ook gewoon op de werkvloer geleerd, door te doen. Dat was voor mij wel aftasten in het begin: kan ik zomaar een arts tegenspreken als hij of zij iets wil dat vanuit de techniek niet kan? Wie heeft het voor het zeggen? Bij Defensie zijn die rangen en standen natuurlijk duidelijker. 

Al met al is deze overstap voor mij een heel positieve ervaring

Ik ben meteen lid geworden van de VZI en heb dus ook cursussen via hen gevolgd. De opleiding die ik nu volg doe ik tegelijkertijd met vier collega’s, met wie ik dus makkelijk kan overleggen. Ik kan me voorstellen dat als je in een kleiner ziekenhuis werkt, je meer behoefte hebt om problemen en oplossingen met elkaar te bespreken: wij werken hier met z’n dertigen en hebben dus ook veel aan elkaar. Maar het is zeker interessant als je medisch weet wat er in andere ziekenhuizen gebeurt. Waar lopen zij tegenaan? Hoe gaan zij met een bepaalde leverancier om? Kennisdelen is wel het grootste voordeel van een beroepsvereniging. Je hoeft het wiel niet opnieuw uit te vinden, als iemand ergens al kennis van heeft is dat zeer waardevol, ook, of vooral bij innovaties. De stukken bij MT-Integraal zijn ook leuk om te lezen, zo blijf je makkelijk op de hoogte van nieuwe ontwikkelingen.

Al met al is deze overstap voor mij een heel positieve ervaring. Het heeft me echt nieuwe energie gegeven. Natuurlijk is het spannend om afscheid te nemen van een werkgever, maar ik zit hier goed in mijn vel en hoef mij de komende 11 jaar niet te vervelen. Ik heb veel regie over mijn eigen ontwikkeling. En met de collega’s in het ziekenhuis bouw je een ander soort kameraadschap op dan bij Defensie, maar het ziekenhuis voelt inmiddels wel als familie.’

(2021-03 | interview: Floor Gerritsma, fotografie: Ronald Zuidinga)